راهکارهای تقویت آنتن موبایل

شبکه 3G چیست ؟

باتوجه به گذشت زمان شبکه های 3G جایگزین شبکه های 2G شده است . 3G سرعت تبادل اطلاعات و فرمت‌های انتقال اطلاعات را توسعه داد و برای مثال می‌شد روی گوشی موبایل صفحات وب را بازدید کرد، ویدیو استریم و دانلود کرد و به موسیقی گوش داد اما در 2G گوشی‌های موبایل فقط توانایی‌هایی مانند مکالمه، ارسال پیام کوتاه و کمی هم تبادل دیتا مانند MMS دارند. روی شبکه‌های 3G سرعت اینترنت هنوز کند است و نسبت به شبکه‌های بی‌سیم، صفحات وب و دیتا آهسته تر لود می‌شوند و نا امیدکننده هستند ولی در مقایسه با استاندارد 2G بسیار سریع‌تر است. در حال حاضر، اپراتورهای مخابراتی ایران همگی از 3G پشتیبانی می‌کنند و می‌توانید از اینترنت روی گوشی موبایل‌خود استفاده کنید. گوشی‌های تلفن همراه جدیدی که در بازار هست نیز بدون شک از 3G پشتیبانی می‌کنند.

شبکه 4G چیست؟

اتحادیه بین‌المللی مخابرات، یا آی‌تی‌یو (ITU)، یک سازمان بین‌المللی وابسته به سازمان ملل متحد است که وظیفه قانون‌گذاری و مدیریت فضای فرکانسی، تدوین استانداردهای تبادل داده و اطلاعات و همچنین کمک به رشد و توسعه ارتباطات در سراسر جهان را بر عهده دارد. این اتحادیه در ماه مارس سال 2008 برای تکنولوژی 4G استانداردهایی تعریف کرد.

این اتحادیه تصمیم گرفت حداکثر سرعت سرویس 4G در حال حرکت را معادل 100 مگابیت بر ثانیه تعریف کند و زمانی که شما در موقعیت ثابتی قرار دارید، این سرویس باید سرعتی حدود 1 گیگابیت بر ثانیه در اختیارتان قرار دهد.

اما اگر سرویس 4G واقعی باید سرعت دانلودی معادل 1 گیگابیت بر ثانیه در اختیارمان قرار دهد، چرا حتی در کشورهای پیشرفته نظیر بریتانیا این سرعت 100 برابر ضعیف تر، یعنی چیزی حدود 10 تا 12 مگابیت بر ثانیه، است ؟

متاسفانه اتحادیه بین‌المللی مخابرات در برابر اجرای استانداردهای تصویب‌شده هیچ اختیاری ندارد. یکی از دلایل اصلی این مشکل این است که دیگر گروه‌ها (نظیر 3GPP)، که با کارخانه‌های سازنده قطعات سخت‌افزاری همکاری می‌کنند، خودشان از قبل درباره نسل بعدی تکنولوژی‌ها تصمیم‌گیری می‌کنند و ما کاربران از همه جا بی‌خبر را با استانداردهای پایین سرویس‌هایی نظیر 4G تنها می‌گذارند.

LTE چیست؟

LTE مخفف Long Term Evolution  می باشد در واقع به معنی بیشترین سرعت در دانلود وآپلود در حال حاضر می باشد و می توان گفت یک نسل از شبکه ها تلفن همراه و استاندارد نیست بلکه زیر مجموعه ای از 4G است که به دنبال دستیابی به سرعت‌های تعریف شده در این استاندارد است. هنگامی که ITU-R استاندارد 4G را تصویب کرد و حداقل سرعت را مشخص نمود، بسیاری از ارائه‌دهندگان سرویس‌های موبایل کمی سرعت انتقال اطلاعات را روی 3G افزایش دادند و بعد با دادن پول به شرکت‌های سازنده گوشی تلفن همراه، از آنها خواستند 4G را وارد مشخصات پشتیبانی محصول کنند و روی صفحه‌ نمایش نشان دهند. وقتی علامت 4G را در گوشه بالا سمت راست صفحه‌نمایش موبایل می‌بینیم به معنای این نیست که واقعاً داریم از یک شبکه 4G استفاده می‌کنیم. در این میان بدنه 4G تغییر پیدا کرد تا بتوان میان 4G تقلبی از 4G واقعی تفاوت را حساس کنیم ، در این میان LTE را به معنای ادامه استانداردهای شبکه‌های موبایل و روشی برای تکامل آن در بلند مدت تعریف نموده اند . وقتی یک دستگاه برچسب LTE دارد، در مقایسه با 4G به این معنا است که نسبت به 3G سرعت و امکانات بهتری را دارا است . روی برخی شبکه‌های LTE سرعت‌های 200 و 250 مگابیت نیز قابل استفاده است. بعد از تعریف LIT بعضی شرکت ها از این اسم سوء استفاده نموده اند و برای جذب مشتری خود این نام را G LTE4 استفاده نموده اند ؛ یک روش بازاریابی فنی که به آن‌ها اجازه می‌داد ادعا کنند مجهز به نسل بعدی شبکه‌های موبایل شدند بدون اینکه واقعاً به مشخصات آن رسیده باشند یا اینکه امکانات و قابلیت‌های آن را ارائه کنند.

سرعت

سرعت در شبکه های تلفن همراه با هم متفاوت است به طور مثال اگر سرعت دانلود یا آپلود خیلی زیاد باشد ، می‌توانیم بگوییم که شبکه LTE است یا خیر در حالت کلی تفاوت میان شبکه‌ 3G با شبکه‌های 4G و LTE بسیار زیاد است و نمی توان به سادگی آن را تشخیص داد ولی تفاوت میان یک شبکه 4G معمولی با یک شبکه 4G واقعی از روی دانلود و آپلود دیتا امکان‌پذیر نیست و ممکن است هر دو شبکه سرعتی یکسان داشته باشند. در حال حاضرمی توان گفت LTE سریع‌ترین شبکه دیتای موبایل موجود در دنیا است.

راه‌حل چیست؟

چگونه می‌توانیم از شبکه 4G استفاده کنیم؟ برای یک اتصال 4G به دو چیز نیاز داریم: اول، شبکه‌ موبایلی که سرعت‌های زیاد تبادل اطلاعات را پشتیبانی کند و دوم، دستگاهی که بتواند به این شبکه متصل شده و اطلاعات را با سرعت مناسب دانلود کند. اگر شما یک گوشی با قابلیت 4G LTE بخرید، به این معنا نیست که می‌توانید با هر سرعت دلخواهی که تصور می‌کنید، دانلود یا ویدیوها را استریم کنید. یک مثال بزنم: وقتی یک ماشین می‌خریم که شرکت سازنده‌اش گفته حداکثر سرعتش 200 کیلومتر در ساعت است به این معنا نیست که ما می‌توانیم با این ماشین در بزرگ‌راه‌ها با سرعت 150 کیلومتر در ساعت رانندگی کنیم. اپراتورها قبل از اینکه بتوانند سرویس‌های LTE واقعی را در سراسر مناطقی که فعالیت می‌کردند، ارائه بدهند؛ شروع به تبلیغات و عرضه گوشی‌هایی کردند که مهم‌ترین قابلیت‌شان پشتیبانی از LTE بود ولی مشتری پس از خرید نمی‌توانست با سرعت‌هایی که شنیده اطلاعات را دانلود کنند. در سال‌های بعدی کم‌کم شبکه‌های LTE واقعی به صورت محدود ارائه شد و اکنون شاهدیم که سرویس‌های خوبی در اروپا، امریکا و برخی کشورهای آسیای شرقی ارائه می‌شود. 

 منبع : آنتن کالا